რონდელის ბლოგი
რა ცვლილებები მოხდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდის ნარატივებში უკრაინაში რუსეთის შეჭრიდან დღემდე
გიორგი ბილანიშვილი, რონდელის ფონდის მკვლევარი
რუსული პროპაგანდა უდავოდ წარმოადგენს პუტინის რეჟიმის ერთ-ერთ მთავარ საყრდენს, რადგან იგი ამზადებს რუსეთის ფედერაციაში და ასევე მის ფარგლებს გარეთ საზოგადოებრივ აზრს და აყალიბებს რუსეთის აგრესიული მიზნების შესაბამისად. დღევანდელი გადასახედიდან უკვე ალბათ ბევრს აღარ ეპარება ეჭვი, რომ სწორედ პუტინის რეჟიმის პროპაგანდისტები, შესაბამისი ნარატივების გავრცელებისა და გამყარების გამო, არიან იმ გაუგონარი დანაშაულისა და აგრესიის სრულფასოვანი თანამონაწილეები, რასაც პუტინის რეჟიმი უკრაინაში სჩადის.
უკრაინის წინააღმდეგ განხორციელებული ფართომასშტაბიანი სამხედრო აგრესიის ფონზე, ჩვენს ამოცანას წარმოადგენდა რუსეთის ფედერაციის სხვადასხვა პროპაგანდისტულ გადაცემაზე დაკვირვების შედეგად შეგვეფასებინა, რა ცვლილებები შევიდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდაში და რაზე მეტყველებს ისინი. ამ თვალსაზრისით, დაინტერესებული საზოგადოების ყურადღება უკვე მიიქცია 8 მარტს გავრცელებულმა ვიდეორგოლმა, რომელშიც პუტინის რეჟიმის ერთ-ერთი მთავარი იდეოლოგის - ვლადიმერ სალავიოვის YouTube არხის დილის სტუმარი იაკოვ კედმი საუბრობს უკრაინაში რუსეთის სამხედრო მოქმედებების წარუმატებლობაზე. ეს პასაჟი იმით არის საინტერესო, რომ იაკოვ კედმი როგორც რუსეთის უკრაინაში შეჭრამდე, ისე მას შემდეგ უპირობოდ ამტკიცებდა რუსეთის არმიის უძლეველობას, თავად პუტინის კი ხოტბას ასხამდა.
შესაბამისად, მისი „გარდასახვა“ საგულისხმოა, მაგრამ აქ ყურადღება უნდა მივაქციოთ იმას, რომ კედმიმ სკეპტიკური შეფასებები გააკეთა არა რომელიმე სატელევიზიო პროპაგანდისტულ talk show-ში, რომელიც ეთერში ე.წ. Prime Time-ში გადის, არამედ, როგორც უკვე აღვნიშნეთ, YouTube არხზე, თანაც - დილის საათებში. თუმცა, თუ მის ამ შეფასებას ჩავსვამთ prime time-ის talk show-ებში გაჟღერებული ახალი ან განახლებული ნარატივების საერთო კონტექსტში, მაშინ უფრო სრულფასოვანი სურათის დანახვას შევძლებთ.
პუტინის რეჟიმის ძირითად პროპაგანდისტულ ნარატივებში უკრაინის წინააღმდეგ სამხედრო აგრესიის დაწყების შემდეგ შესული ცვლილებები
- პროპაგანდაში თანდათანობით გაქრა აქცენტი ტერმინზე „დენაციფიკაცია“, რომელიც, დემილიტარიზაციასთან ერთად, პუტინმა უკრაინის წინააღმდეგ განხორციელებული სამხედრო აგრესიის ამოცანად დასახა. როგორც ჩანს, ამ სრულიად გაუგებარი და, უფრო მეტიც, მიზანმიმართულად დანაშაულებრივი ტერმინის ახსნა და გამართლება, თუნდაც რუსეთის პროპაგანდით ზომბირებული მოსახლეობისთვის, პუტინის რეჟიმის კარგად გამართულ პროპაგანდისტულ მანქანასაც კი არ შეუძლია.
- გაქრა ნარატივი, უკრაინაში თითქოსდა მხოლოდ წერტილოვანი, ზეზუსტი დარტყმების განხორციელების თაობაზე. სამაგიეროდ, გაჩნდა მყარი ნარატივი რუსეთის ფედერაციის გრძელვადიანი ომისთვის მზადყოფნის თაობაზე, რაც ეწინააღმდეგება უკრაინაში შეჭრის პირველ დღეებში არსებულ მიდგომას, როცა აქცენტი სწრაფ სამხედრო წარმატებაზე კეთდებოდა;
- გაჩნდა მყარი ნარატივი, რომ რუსეთს უკრაინაში დასავლეთი ებრძვის, რომელიც უკვე დიდი ხანია ამზადებდა მის წინააღმდეგ სამხედრო დარტყმას, უბრალოდ, მოსკოვმა მოახერხა და დაასწრო;
- გამოიკვეთა გარკვეული სახელმწიფო სტრუქტურები, რომლებსაც ბრალს სდებენ არასათანადო ზომების მიღებაში - ერთგვარ საბოტაჟში რუსეთის სახელმწიფოს წინააღმდეგ. ასეთია ჯერჯერობით აღმასრულებელი ხელისუფლების მიღმა მდგომი ცენტრალური ბანკი და ანტიმონოპოლიური სამსახური;
- გაჩნდა სუსტი ნარატივი სამხედრო მოქმედებების განხორციელებაში, მათ მართვასა და დაგეგმვაში ჩავარდნის თაობაზე, რაზეც, როგორც უკვე ზემოთ ვახსენეთ, talk show-ს განსხვავებულ ფორმატში იაკოვ კედმიმ პირდაპირი ტექსტით ილაპარაკა.
შეფასება: პუტინის რეჟიმის პროპაგანდაში შესული არცერთი ზემოხსენებული ცვლილება რუსეთის სასარგებლოდ არ მეტყველებს. უფრო მეტიც, ისინი შეიძლება მივიჩნიოთ რუსეთის ელიტაში კრიზისის პირველად ინდიკატორად.
პროპაგანდისტული ნარატივების ცვლილებასთან ერთად, საერთო სურათის გასააზრებლად, მათ შორის, საქართველოში პრორუსული აქტორების გააქტიურების კონტექსტში, ქვემოთ ასევე მიმოვიხილავთ რეჟიმის პროპაგანდის ძირითად ნარატივებს რამდენიმე სხვადასხვა მიმართულებით. ამ მიმოხილვის გაცნობისას გასათვალისწინებელია, რომ პროპაგანდისტული ნარატივები არ ასახავენ რეალობას და მათი აბსოლუტური უმეტესობა შექმნილია მხოლოდ და მხოლოდ რეჟიმის ინტერესებიდან გამომდინარე.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც ეხება რუსეთის მიერ უკრაინის წინააღმდეგ განხორციელებული სამხედრო იერიშის წინა პერიოდს
- უკრაინა ბიოლოგიურ და ბირთვულ იარაღს ამზადებდა, რაშიც მას ვაშინგტონი ეხმარებოდა. უკრაინაში ამისთვის ამერიკული ლაბორატორიები უკვე კარგა ხანია არსებობდა. უკრაინა ე.წ. ბინძურ ბომბს უახლოეს მომავალში შექმნიდა;
- დასავლელმა კურატორებმა ზელენსკის მიუნხენის გამოსვლაში სპეციალურად ჩაასმევინეს პასაჟი ბირთვული იარაღის თაობაზე, რათა შეიარაღებული კონფლიქტის პროვოცირება მოეხდინათ;
- ვაშინგტონმა რუსეთთან ომში ჩაითრია უკრაინა. დასავლეთმა გამოზარდა ფაშისტები უკრაინაში. მათ არა მხოლოდ ლუგანსკისა და დონეცკის წინააღმდეგ, არამედ რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის ამზადებდნენ. ჩვენ, უბრალოდ, დავასწარით, თორემ უკრაინას რუსეთის წინააღმდეგ ომის დაწყება დაგეგმილი ჰქონდა და მის სისრულეში მოყვანას უახლოეს ხანებში აპირებდა.
შეფასება: პროპაგანდისტული ნარატივი თანმხვედრია და იგი დასავლეთის დისკრედიტაციასა და რუსეთის მიერ უკრაინის წინააღმდეგ ომის დაწყების გამართლებას ემსახურება. თუმცა, დასავლეთში იგი არ იმუშავებს, ხოლო საკუთარ საზოგადოებაში რუსულმა პროპაგანდამ უკვე კარგა ხანია მოახერხა დასავლეთის ადა უკრაინის „დაუძინებელ მტრად“ და აგრესორად წარმოჩენა. რაც შეეხება საქართველოს, იგი რჩება მოწყვლადი ასეთი პროპაგანდისტული ნარატივის მიმართ, განსაკუთრებით, ადგილობრივი პროპაგანდისტული აქტორების გააქტიურების ფონზე, რომლებიც დასავლეთის მიმართ იმავე გზავნილს იმეორებენ.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც ეხება უკრაინაში ომის მიმდინარეობას
- სამხედრო ოპერაცია გეგმის მიხედვით ვითარდება. ამ ეტაპზე ყველა საბრძოლო ამოცანა წარმატებით შესრულდა. უკრაინის არმია უკვე მოშლილია. ერთიანი სარდლობა აღარ არსებობს. საველე მეთაურები დამოუკიდებლად იღებენ გადაწყვეტილებებს. უკრაინელი სამხედროები იარაღს ყრიან და გარბიან;
- უკრაინაში მხოლოდ ნაცგვარდია იბრძვის, რომელიც ფაქტობრივად ტერორისტული ორგანიზაციაა, რადგან ყველა დაუშვებელ მეთოდს იყენებს. ისინი მშვიდობიან მოსახლეობას ფარად იყენებენ და ასევე, რუსეთთან კოლაბორაციონიზმის ბრალდებით ხვრეტენ. არ აძლევენ მათ ჰუმანიტარული დერეფნების გამოყენების შესაძლებლობას. იმ ადგილებში, სადაც რუსი სამხედროები შევიდნენ, ადგილობრივი მოსახლეობა მათ სიხარულით ხვდება და პუტინის მიმართ განსაკუთრებულ სიყვარულს გამოხატავს;
- საბრძოლო მოქმედებების შენელება და მომარაგებაში პრობლემები ჩვეულებრივი მოვლენაა. ჩვენ მზად ვართ ხანგრძლივი საომარი მოქმედებისთვის. რუსეთი მალე მოახდენს მობილიზებას, საქმეს სერიოზულად მიუდგება და გაიმარჯვებს. რუსეთის შეიარაღებული ძალები შეავიწროებენ მოწინააღმდეგეს, მოაქცევენ მას ალყასა და ე.წ. ქვაბში (котел), რის შემდეგაც სრულად გაანადგურებენ. მიუხედავად ყველაფრისა, რუსეთი არ აპირებს უკრაინის ოკუპაციას;
- მართალია, ჩვენ კოლექტიური დასავლეთი გვიპირისპირდება, მაგრამ რუსეთი მაინც გაიმარჯვებს;
- დასავლეთი არ აპირებს უშუალოდ ჩაერთოს უკრაინის მხარეს სამხედრო მოქმედებებში, რადგან მას რუსეთის ეშინია. თუ საჭირო გახდა, რუსეთი ატომურ იარაღს გამოიყენებს, რის შესახებაც პუტინმა ადრეც და ახლაც არაერთხელ პირდაპირ განაცხადა;
- უკრაინის ხელისუფლებას რომც სურდეს დაზავება რუსეთთან, მას ამის საშუალებას დასავლეთი არ მისცემს. ვისაც დიდი კაპიტალი ჰქონდა, მათ უკრაინა, საკუთარი თავის გადარჩენის მიზნით, უკვე დატოვეს.
შეფასება: პროპაგანდისტული ნარატივი არის წინააღმდეგობრივი და უკრაინაში საბრძოლო მოქმედებების საერთო განვითარების ფონზე - არადამაჯერებელი, შესაბამისად - სუსტი.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც ეხება დასავლეთის ზეწოლას რუსეთზე და სანქციების შედეგებს
- რუსეთი მზად არის გაუძლოს ყველანაირ ზეწოლას და როდესაც ამას დასავლეთში გააცნობიერებენ, ისინი შეცვლიან სანქციების პოლიტიკას;
- რუსეთის ბაზარზე შემოვუშვებთ ჩვენ მიმართ მეგობრულად განწყობილი ქვეყნების პროდუქციას, რაც კრიზისს აღმოფხვრის;
- საბჭოთა კავშირმა წარმატებით მოახერხა არათუ მის წინააღმდეგ დაწესებული სანქციების გაძლება, არამედ ეკონომიკურადაც სტაბილურად განვითარდა;
- არსებობს სანქციების პირობებში ქვეყნების წარმატებული ეკონომიკური განვითარების მაგალითები. ამაში რუსეთს ჩინეთი, ინდოეთი და სხვა დიდი ქვეყნები დაეხმარებიან.
შეფასება: პროპაგანდისტული ნარატივი მეტ-ნაკლებად თანმიმდევრულია, თუმცა, წესით, იგი, რუსეთში უკვე შექმნილი სერიოზული სირთულეების ფონზე, ნაკლებად დამაჯერებელი უნდა იყოს. რაც შეეხება საქართველოს, იგი ჯერჯერობით კვლავაც მოწყვლადია ასეთი პროპაგანდისტული ნარატივის მიმართ.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც ეხება პრეზიდენტ ზელენსკის
- ზელენსკი არ არის რეალური მმართველი, მას უბრალოდ მხოლოდ იმიჯი აქვს შექმნილი;
- ზელენსკი ძალიან მდიდარია. მას ხალხის ბედი არ ადარდებს. მის დასაცავად ბრძოლა უაზრობაა;
- არავინ იცის ზუსტად, ზელენსკი რეალურად სად იმყოფება. დასავლეთი უკვე მისი ევაკუაციისთვის ემზადება;
- ზელენსკი შეიძლება თავისივე გარემოცვამ გაწიროს;
- ზელენსკი კოკაინის მომხმარებელია, მას საღი გონება არ აქვს.
შეფასება: პროპაგანდისტული ნარატივი ძირითადად წინააღმდეგობრივია და შესაბამისად - ნაკლებად დამაჯერებელი. თუმცა საქართველოს მაგალითზე ვხედავთ, რომ, სულ მცირე, ერთი კონკრეტული პროპაგანდისტული ნარატივი - ზელენსკის ნარკოტიკებზე დამოკიდებულების თაობაზე, საზოგადოების გარკვეულ სეგმენტში მიზანმიმართულად საკმაოდ მყარად დამკვიდრდა.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც შეიცავს დასავლეთის მიმართ მუქარას
- უნდა შევუწყვიტოთ ნავთობისა და გაზის მიწოდება დასავლეთს ან მოვახდინოთ მათი ექსპორტი, მხოლოდ ოქროს სანაცვლოდ;
- იმ ქვეყანას, რომელიც ჩართული იქნება უკრაინაში რუსეთის წინააღმდეგ არასაფრენი ზონის გამოცხადების ოპერაციაში, რუსეთის ფედერაცია სამხედრო დარტყმას მიაყენებს;
- უნდა მოხდეს რუსეთის ტერიტორიაზე არსებული დასავლური კომპანიების კუთვნილი ყველა ქონების ნაციონალიზაცია;
- შეიარაღება, რომელიც უკრაინელებისთვის არის განკუთვნილი, უნდა გავანადგუროთ უკრაინის საზღვრებზევე ან მისი პირველადი ჩატანის ადგილებში;
- რუსეთი მზად არის ბირთვული იარაღი გამოიყენოს, თუ ამას საჭიროდ ჩათვლის.
შეფასება: პროპაგანდისტული ნარატივი ძირითადად თანმიმდევრულია, თუმცა კონფლიქტის ესკალაციის ამ ეტაპზე მისი ეფექტიანობის ხარისხი უმეტესად მხოლოდ ბირთვული იარაღის გამოყენების მუქარას აქვს შენარჩუნებული. ე.წ. რუსეთის არგაღიზიანების პოლიტიკაზე აქცენტის გაკეთების ფონზე, საქართველოსთან მიმართებით, ამ სახის პროპაგანდისტული ნარატივის გავლენა საკმაოდ მაღალია.
პროპაგანდისტული ნარატივი, რომელიც ძირითადად განკუთვნილია შიდაპოლიტიკური მოხმარებისთვის
- რუსეთის ინტელიგენციის ზოგიერთი წარმომადგენელი მოღალატეა, მას თავსმოხვეული აქვს ლიბერალური შეხედულებები და ღალატობს საკუთარ სამშობლოს;
- ოლიგარქებმა გულშიც კი არ უნდა გაივლონ ხელისუფლების წინააღმდეგ რამე, თორემ მათ მკაცრად გაუსწორდებიან;
- ბანკომატებთან რიგების თაობაზე ინფორმაციის გავრცელებით სურთ, რომ მოსახლეობაში პანიკა დათესონ;
- რუსეთის ფედერაციის ფედერალურმა ანტიმონოპოლიურმა სამსახურმა არ იზრუნა იმაზე, რომ რუსეთი არ გამხდარიყო დამოკიდებული ისეთ დასავლურ კომპანიებზე, როგორც Google, FaceBook-ი და Twitter-ია. შესაბამისად, მათ მიეცათ პლატფორმა ჩვენ წინააღმდეგ სამუშაოდ;
- რუსეთის ცენტრალურმა ბანკმა არ იზრუნა დასავლეთში არსებული რუსული ფინანსური აქტივების რუსეთში დაბრუნებაზე, რითაც უკიდურესად დააზარალა ქვეყანა. ამის გამო მისი ხელმძღვანელობის პასუხისმგებლობის საკითხი უნდა დადგეს;
- რუსეთი ყველა დასავლურ ტექნოლოგიას და პროდუქტს ჩაანაცვლებს, რაშიც მას ჩინეთი და სხვა ქვეყნებიც დაეხმარებიან. პოსტსაბჭოთა ქვეყნებიდან მოხდება დასავლეთის სხვადასხვა ქვეყანაში წარმოებული პროდუქციის გადამისამართება რუსეთის ფედერაციაში, რითაც სანქციებს გვერდს ავუვლით;
- დასავლეთში მიზანმიმართულად არ ვრცელდება ობიექტური ინფორმაცია რუსეთზე. ასევე მიზანმიმართულად მალავენ ინფორმაციას უკრაინელების აგრესიაზე. ამისათვის ხდება ყველა იმ ალტერნატიული საინფორმაციო წყაროს ჩახშობა, რომელიც ვითარებას ობიექტურად ასახავდა;
- რუსეთის წინააღმდეგ საერთაშორისო ფინანსური ელიტა იბრძვის;
- უდანაშაულო რუსებს არაჰუმანურად ექცევიან, პარაოლიმპიელებიც კი არ დაუშვეს პარაოლიმპიურ თამაშებზე, რაც გაუგონარი და გაუმართლებელია.
შეფასება: შიდა მოხმარებისთვის განკუთვნილმა პროპაგანდისტულმა ნარატივმა საკუთარი რესურსი, ერთი მხრივ, ამოწურა იმიტომ, რომ უკვე დიდი ხანია მოახერხა საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება რუსეთში პუტინის რეჟიმს ინტერესების შესაბამისად. ამ ეტაპზე მისი ამოცანა წარსულში შექმნილი საზოგადოებრივი აზრის შენარჩუნება და შესაძლო საპროტესტო მუხტის გაღვივების არდაშვებაა.
ამ კონტექსტში საყურადღებოა თავად პუტინის რეჟიმის პროპაგანდისტების წუხილი იმის თაობაზე, რომ ე.წ. გაჯეტებზე დამოკიდებულ ახალგაზრდა თაობაზე მათი პროპაგანდა სათანადო გავლენას ვერ ახდენს. შესაბამისად, რუსეთში მაინც არსებობს ახლო მომავალში საპროტესტო მუხტის გაღვივების მცირე ალბათობა, რაც, ძირითადად, ახალგაზრდების მობილიზების უნარზეა დამოკიდებული.
თემატური პოსტები
- ბლოგი მალე დაემატება
- რუსეთ-საქართველოს შორის ოკუპირებული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო მიმოსვლის აღდგენის მოსალოდნელი პოლიტიკური შედეგები
- ევროკავშირის სანქციების მე-11 პაკეტი და საქართველო
- ოკუპირებული აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი: ვაჭრობის „ლეგალიზაცია“ და რუსეთის სატრანზიტო დერეფნის პერსპექტივები
- იგებს თუ არა უკრაინა ომს და რა გათვლა შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს?
- რუსეთის დიპლომატიური იერიში აფრიკაში
- რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ახალი კონცეფცია და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რას ცვლის პუტინის დაკავების ორდერი?
- რატომ არის მნიშვნელოვანი ესტონეთის საპარლამენტო არჩევნები უკრაინისა და აღმოსავლეთ ევროპისთვის?
- რეალურია თუ არა ამერიკის უკრაინის ომით დაღლა?
- სანქციების მეათე პაკეტი - რუსული აგრესიის ერთი წელი
- ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობის დინამიკა რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე
- რუსეთ-უკრაინის ომი და რუსეთის გრძელვადიანი სტრატეგიული ინტერესები
- ფრენების აღდგენა რუსეთთან – პოტენციური შედეგები საქართველოსთვის
- ჰიბრიდული ომი რუსული წესებით და უკრაინის რეზისტენტობა
- მოლდოვის გამოწვევები უკრაინაში ომის ფონზე
- ცვლის თუ არა ისრაელის ახალი მთავრობა ამ ქვეყნის პოლიტიკას რუსეთ-უკრაინის ომის მიმართ?
- რა სურს რუსეთს საქართველოსგან?
- სანქციების მეცხრე პაკეტი - რუსული ესკალაციისა და სარაკეტო იერიშების საპასუხოდ
- საფრთხე, რომელიც რუსეთ-უკრაინის ომის შემდეგ შეიძლება დაემუქროს რუსეთის მეზობლებს
- რისთვის ემზადება ბელარუსი
- ბელარუსის და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების გაღრმავება: „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ აღიარების წინაპირობა?
- „მიტაცებული ემოციები“ - რუსული პროპაგანდა
- მოახლოებული ზამთრის ენერგოკრიზისი ევროპაში: შეუძლია თუ არა აზერბაიჯანს კონტინენტის მძლავრი ენერგომომმარაგებელი გახდეს?
- სანქციების მერვე პაკეტი - პასუხი რუსულ ანექსიასა და უკანონო რეფერენდუმებზე
- რა ელის იტალიის საგარეო პოლიტიკას ჯორჯია მელონის გამარჯვების შემდეგ?
- ლუკაშენკოს ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: მიმოხილვა და შეფასებები
- რა საკითხები განიხილეს პუტინი-ერდოღანის შეხვედრისას?
- სანქციების მეშვიდე პაკეტი და ემბარგო რუსულ ოქროზე
- კანდიდატის სტატუსის მომლოდინე საქართველო ევროპულ პერსპექტივას მიიღებს, რაზე გვაქვს სანერვიულო?
- ცხინვალის არშემდგარი რეფერენდუმი
- ომი და საქართველო
- „ავტოკრატიული მშვიდობა“
- „რურალური ორბანიზმი“ - პოლარიზაცია, როგორც უნგრეთის პოლიტიკური მომავლის განმსაზღვრელი ფაქტორი
- არალეგიტიმური საპრეზიდენტო არჩევნები ცხინვალის რეგიონში: რატომ წააგო ბიბილოვმა და რა იქნება ბიბილოვის შემდეგ?
- ომი უკრაინაში და გაერთიანებული სამეფოს ახალი როლი აღმოსავლეთ ევროპაში
- რას მოუტანს სამხრეთ კავკასიას ეუთოს მინსკის ჯგუფის გაუქმება?
- საფრანგეთის საპრეზიდენტო არჩევნები და ევროპის პოლიტიკური მომავალი
- შეძლებს თუ ვერა ფაშინიანი გარდატეხის შეტანას სომხეთ-აზერბაიჯანის ურთიერთობებში?
- რატომ გააქტიურდა აფხაზური მხარე სოციალურ ქსელებში?
- რატომ არ მოსწონს პუტინს ნეიტრალური უკრაინა? (უკრაინის ნეიტრალური სტატუსი აქტუალური ხდება - რას ნიშნავს ეს პუტინისთვის?)
- ევროპის ენერგომომავალი - გამოწვევები და შესაძლებლობები
- მასობრივი უკონტროლო მიგრაცია და საქართველოს ხელისუფლების პოზიცია
- უკრაინა ევროკავშირში პრაქტიკული ინტეგრაციის გზას მალე დაადგება, საქართველო?
- როგორია თურქეთის პოზიციები და ქმედებები რუსეთ-უკრაინის ომში
- ნატოს შესაძლო გაფართოება ჩრდილოეთ ევროპაში და მისი მნიშვნელობა საქართველოსა და უკრაინისთვის
- პეკინის ზამთრის პოლიტიკური ოლიმპიადა
- რა დგას პუტინის უკრაინაში გამბიტის უკან?
- 2021 აფხაზეთში: ენერგოკრიზისი, ახალი „მინისტრი“ და პოლიტიკური დაპირისპირება
- L'Europe pourra-t-elle éviter le “déjà vu” ? (საფრანგეთი, ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარე და დაძაბულობა აღმოსავლეთ ევროპაში)
- აშშ-რუსეთის ურთიერთობები და უკრაინის საკითხი
- რამზან კადიროვის რეჟიმის ახალი სამიზნეები
- რა პერსპექტივები დასახა 15 დეკემბერს გამართულმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტმა?
- აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტი - რატომ უნდა აღიარონ „ასოცირებული ტრიო“?
- რა გავლენას მოახდენს მერკელის პოლიტიკიდან წასვლა ევროკავშირის პოლიტიკაზე რუსეთისა და აღმოსავლეთის სამეზობლოს მიმართ?
- რა დგას საქართველოსა და უნგრეთის მთავრობების მზარდი თანამშრომლობის უკან
- „დობერმანი“ მინისტრად: ინალ არძინბას პერსპექტივები და გამოწვევები
- კრიზისი ბელარუსში: როგორ გავაძლიეროთ ჩვენი მედეგობა რუსეთის სტრატეგიის წინააღმდეგ მის ახლო სამეზობლოში
- მოლდოვას გაზის კრიზისი-რუსეთის კიდევ ერთი პოლიტიკური შანტაჟი
- ევროკავშირი-პოლონეთის გაუარესებული ურთიერთობები და მისი მნიშვნელობა აღმოსავლეთ პარტნიორობის პროგრამისთვის
- ბელარუსი ერთი წლის შემდეგ: დასუსტებული რეჟიმი რუსული „დაცვის“ ქვეშ
- რატომ დაიძაბა ირან-აზერბაიჯანის ურთიერთობები?
- რუსეთის საპარლამენტო არჩევნები - რა შეიძლება ითქვას რეჟიმის სტაბილურობაზე
- გეზი ჩინეთიდან ტაივანისკენ - ახალი საგარეო პოლიტიკური ტრენდი ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპაში
- ვაქცინაცია: „ყოფნა?... არ ყოფნა?...“
- შეუძლია თუ არა საქართველოს ჩინეთი რუსეთის დასაბალანსებლად გამოიყენოს?
- შარიათის პატრული ყაბარდო-ბალყარეთში: მზარდი ტენდენცია თუ ადგილობრივი კონფლიქტი?
- ბელარუსის გასვლა აღმოსავლეთ პარტნიორობიდან - რა იქნება შემდგომ?
- Pacta Sunt Servanda: ხელშეკრულებები უნდა შესრულდეს
- ასოცირებული ტრიო და მისი მომავალი
- აფხაზეთში ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება - ვინ ჩაანაცვლებს ძველ „ელიტას“?
- რა სიმბოლოა ევროკავშირის დროშაზე და რატომ არ უნდა ჩამოხიოს და დაწვას ის ჭეშმარიტმა ქრისტიანმა
- ჟენევის სამიტის კიბერგანზომილება
- არქტიკის გამდნარი ყინული და მზარდი საფრთხეები
- ევროპა „საზიანო გარიგების“ შედეგების მოლოდინში
- რუსეთის მიმართ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის გადაფასება
- აშშ, ლიბერალური საერთაშორისო წესრიგი, 2021 წლის გამოწვევები და საქართველო
- პოლიტიკური კრიზისი მოლდოვაში - ჩიხი გამოსავლის გარეშე
- რუსეთის ტესტი თუ ბულინგი?
- ვაქცინის დიპლომატია - ახალი შესაძლებლობა გლობალური ავტორიტარული გავლენისთვის
- შეთანხმება „დრაკონთან“ – ჩინეთ-ევროკავშირის საინვესტიციო ხელშეკრულების რისკები
- რუსული გაზის მონოპოლიის დასასრული ბალკანეთზე
- ვის გამოუტანა განაჩენი მოსამართლემ: ნავალნის, პუტინს თუ რუსეთს?!
- ბაიდენის თავსატეხი
- 2020 აფხაზეთში: „არჩევნები“, პანდემია და მეტი ინტეგრაცია რუსეთთან
- უნგრეთის კრიზისი: ევროკავშირის წარუმატებლობა ავტორიტარიზმის წინააღმდეგ?
- ვლ. პუტინის ყოველწლიური დიდი პრეს-კონფერენცია - საყურადღებო გარემოებები და გზავნილები
- რუსეთის ენერგოპოლიტიკა ცხინვალის რეგიონში
- ვინ მოიგო და ვინ წააგო ყარაბაღის ომით
- რა მოიპოვა რუსეთმა ყარაბაღში
- რა წააგო და რა არ წააგო სომხეთმა ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელმოწერილი დეკლარაციის შედეგად
- ბელარუსის საპროტესტო აქციები, ლუკაშენკო და რუსეთის ფედერაცია
- რამდენიმე მოსაზრება ტერმინის „პოსტსაბჭოთა სივრცე“ გამოყენების თაობაზე
- საქართველოს ევროპული გზა პანდემიური დეგლობალიზაციის პირობებში
- თურქეთის კავკასიური პოლიტიკა სომხეთ-აზერბაიჯანის ბოლო დაძაბულობის ფონზე
- ხაბაროვსკის საპროტესტო გამოსვლები, როგორც რუსეთის ფედერაციის სტაბილურობის ერთგვარი ინდიკატორი
- პანდემიური პროპაგანდის ტრიო, როგორ იღებს მიზანში დასავლეთს ჩინეთი, რუსეთი და ირანი
- From Russia with love, თუ რუსეთიდან… ეშმაკური გეგმით
- „არჩევნები“ აფხაზეთში: ახალი „პრეზიდენტის“ რევანში და გამოწვევები
- ჩვენი და 1921 წლის ქართველების საერთო ბრძოლის შესახებ
- რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება სირიაში
- პოლიტიკური კრიზისის ანატომია ოკუპირებულ აფხაზეთში
- რას ნიშნავს გენერალ ყასემ სოლეიმანის ლიკვიდაცია?
- რას მოუტანს საქართველოს რუსეთთან დიალოგის ახალი ფორმატი?
- „რუსული კულტურის ცენტრის“ შესახებ
- საით მიდის ეკონომიკური პოლიტიკა?
- რუსული პროპაგანდის მთავარი გზავნილები
- რა ვიცით რუსეთის ფედერაციისა და საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შესახებ?
- ანტისაოკუპაციო პოლიტიკის ახალი აქცენტები
- საქართველოს საკითხი არ განიხილება დიდი შვიდეულის სამიტზე - ვისი ბრალია?
- ვლადიმერ პუტინის ძირითადი გზავნილები Financial Times-თვის მიცემული ინტერვიუდან
- საქართველო და რუსეთის პოსტმოდერნისტული ფაშიზმი
- დუგინი მოგვევლინა საქართველოს გულშემატკივრად - რას უნდა ვუმადლოდეთ ამ ფაქტს?
- ევროპარლამენტის არჩევნების შედეგები - რას ნიშნავს საქართველოსთვის?
- 10 წელი აღმოსავლეთ პარტნიორობის დაარსებიდან
- როგორ შევაჩეროთ რუსეთი
- ნატოს, რუსეთის და პატ ბუჩანანის შესახებ
- მუშაობს თუ არა სტრატეგიული პარტნიორობის პრინციპი უკრაინა-საქართველოს ურთიერთობებში?
- დღევანდელი რუსეთის რელიგიური ომები
- აშშ-ის შუალედური არჩევნები: შედეგები და მნიშვნელობა
- ბოლტონის ვიზიტი მოსკოვში - რას უნდა ველოდოთ აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში?!
- ყარაბაღის კონფლიქტის განახლების რისკი სომხეთში მომხდარი ხავერდოვანი რევოლუციის შემდეგ
- სირიის იდლიბის პროვინციაში შექმნილი სიტუაცია, მხარეთა ინტერესები და საფრთხეები
- ჰელსინკის სამიტი და მისი ძირითადი შედეგები
- რატომ არის აუცილებელი ვიცოდეთ რომელ რიცხვში დაიწყო 2008 წლის ომი
- გადამწყვეტი ბრძოლა უკრაინის ეკლესიის დამოუკიდებლობისთვის
- საქართველოს ადგილი „დასავლეთთან დაახლოების ინდექსი 2018-ში“
- რატომ არ გაამართლა ჩვენი მოლოდინი შარლევუაში (კანადა) დიდი შვიდეულის სამიტის შედეგებმა?
- როგორ მოვიგოთ ცივი ომი 2.0
- რუსეთის „ელჩის“ როტაცია აფხაზეთში
- რატომ არ გაახსენდათ დიდი შვიდეულის საგარეო საქმეთა მინისტრებს საქართველო ტორონტოში 2018 წლის 23 აპრილის შეხვედრის დროს?
- ამერიკის სტრატეგია და საქართველო
- პუტინის წინასაარჩევნო ეკონომიკური დაპირებები: მითი და რეალობა
- დარჩეს ჟენევა ისე, როგორც არის
- თურქეთის სამხედრო ოპერაცია აფრინში - ახალი ფაზა სირიის კონფლიქტში
- კრემლის საკადრო გადაწყვეტილებები და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რუსეთიდან მომდინარე საფრთხეები და საქართველოს უსაფრთხოების სისტემა
- ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები
- არის თუ არა საქართველოს ექსპორტის ზრდა მდგრადი?
- ცხინვალის რეგიონში უსაფრთხოების სფეროზე რუსეთის გავლენა იზრდება: მხარდაჭერა სრული ინტეგრაციის სანაცვლოდ
- რა ელით გალელებს?
- სამხედრო ხარჯების ზრდა და რუსეთთან ურთიერთობა: აზერბაიჯანი სომხეთზე უპირატესობის მოპოვებას ცდილობს
- ხელის შეშლა და ყურადღების გაფანტვა: დასავლეთთან ურთიერთობის რუსული მეთოდოლოგია
- რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?
- პუტინის ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: იყო კი ჩვენი რეაქცია საკმარისი?
- პენსის ვიზიტი საქართველოში: რამდენიმე გაკვეთილი და რას უნდა ველოდოთ
- მისაღებია თუ არა საქართველოს ნეიტრალიტეტის გამოცხადება
- საქართველოს ევროპული პერსპექტივა ევროკავშირის შემდგომი ევოლუციის კონტექსტში
- Brexit-ის მოლაპარაკება ევროკავშირსა და დიდ ბრიტანეთს შორის განახლდა: რა გავლენას მოახდენს იგი საქართველოზე?
- როგორ შევაჩეროთ „მცოცავი ოკუპაცია“
- კრემლის პოლიტიკა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში ახალ ეტაპზე გადადის
- სირიის სამოქალაქო ომი რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- რუსეთის იმპერიალიზმთან ბრძოლის მეორე რაუნდი, რომლის მოგება შესაძლებელია
- თურქეთის საშინაო და საგარეო პოლიტიკა რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- პოსტსაბჭოთა ქვეყნები - ბრძოლა ძალაუფლების ლეგიტიმაციისთვის
- საპარლამენტო არჩევნები სომხეთში - მმართველი პარტიის ტრიუმფი
- საქართველოს დღევანდელი საგარეო პოლიტიკა - რამდენად ეფექტურად უმკლავდება იგი არსებულ გამოწვევებს?
- რამდენიმე მოსაზრება „გაზპრომთან“ დადებული ხელშეკრულების თაობაზე
- ახალი რუსული შეიარაღება კავკასიაში და მისი გავლენა საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებზე